Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΑΡΚΕΡΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ

Το 1850 έγιναν εκλογές στην Ελλάδα. Μόλις είχαν τελειώσει τα γεγονότα του Πατσίφικου (αποκλεισμός λιμανιών της χώρας από τον Αγγλικό στόλο – οικονομική ασφυξία – φτώχεια) που ονομάστηκαν Παρκερικά (Πάρκερ – Άγγλος ναύαρχος). Στις εκλογές αυτές κυριάρχησε η φιλοκυβερνητική παράταξη προς τον Όθωνα υπό τον πρώην οπλαρχηγό της Εύβοιας Κριεζή.
Η κυβέρνηση Κριεζή πριν το κίνημα Παπουλάκου αντιμετώπισε επιτυχώς τη σχέση Ελλαδικής εκκλησίας – Πατριαρχείου με τον ιερό Συνοδικό τόμο του 1850 που ομαλοποίησε, αποκατάστησε τις σχέσεις αυτές και κατέστησε την τοπική εκκλησία «… του λοιπού κανονικώς αυτοκέφαλο…».
Παρά ταύτα και μετά την υπογραφή του ιστορικού συνοδικού Πατριαρχικού κειμένου οι οπαδοί της πλήρους ανεξαρτησίας της εκκλησίας της Ελλάδας αντέδρασαν με προεξάρχοντα τον θεόκλητο Φαρμακίδη που οδήγησε στη μερική τροποποίηση με καταστατικό νόμο του συνοδικού τόμου υπάγοντας τον έλεγχο της διοίκησης της ελληνικής εκκλησίας στις αρμοδιότητες του υπουργείου Παιδείας και Δικαιοσύνης.
Στη συνέχεια κυριάρχησε στη χώρα η δίωξη εναντίον του Θεόφιλου ΚΑΪΡΗ καθηγητή και ιδρυτή του ορφανοτροφείου Άνδρου για τις φιλοσοφικές και θεολογικές αναζητήσεις του. Η κυβέρνηση Κριεζή παρακινούμενη από την Ιερά Σύνοδο οδήγησε τον Καΐρη σε δίκη στη Σύρο. Το 1852 ο Καΐρης καταδικάστηκε και πέθανε στη φυλακή, ενώ την επόμενη χρονιά ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση και δικαίωσε τον Καΐρη.
Το 1852 συλλαμβάνεται (21 Ιουνίου 1852) ο Παπουλάκης ή Παπουλάκος ή μοναχός Χριστόφορος, κατά κόσμον Χρίστος Παναγιωτόπουλος από το χωριό Αρμπουνα Καλ/των (Δήμος Κλειτορίας) από το στρατηγό Γενναίο – Γιάννη Κολοκοτρώνη στη Λακωνία, ηγούμενος τουλάχιστον 500 ενόπλων Μανιατών και ακολουθούμενος από 5.000 λαού.
Κατά τον ιστοριογράφο Μπάμπη Άννινο, Ο Χρίστος Παναγιωτόπουλος σε μεγάλη ηλικία γίνεται μοναχός εξαιτίας βαρείας νόσου, μάλλον τυφοειδούς πυρετού. Μένει επί τριήμερον αναίσθητος και θεωρείται νεκρός. Επανέρχεται στη ζωή και τόσον οι συγγενείς του, όσον οι χωριανοί και ο ίδιος αποδίδει την ανάρρωση σε θαύμα.
Απαρνιέται τα εγκόσμια και «ήρξατο περιφερόμενος ως επαίτης εις τα πέριξ χωρία, μοναχικόν σχήμα φέρων και αναλαβών έκτοτε το όνομα Χριστόφορος». Ο Παναγιωτόπουλος πριν ενδυθεί το μοναχικό σχήμα ήταν κρεοπώλης στα χωριά του νυν δήμου Κλειτορίας με ειδίκευση μάλιστα στη σφαγή των χοίρων.
Ο Χριστόφορος είχε ευαισθησία στο γυναικείο πληθυσμό. Επισκεπτόμενος ναούς των γύρω χωριών εντοπίζει φτωχές γυναίκες που τους χαρίζει κάποια χρήματα από το φτωχό προσωπικό του ταμείο λέγοντάς τους να τηρήσουν αυστηρά μυστική την ευσπλαχνία του. Οι ελεούμενες βέβαια παράκουαν συνήθως την εντολή και διαλαλούσαν το μυστικό συμβάλλοντας έτσι στο χτίσιμο του μύθου του Παπουλάκου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου